تعاریف گوناگونی در باب چيستي معماری ارائه شده است: از تعاریف استعاره‌ای و کوتاه مانند «معماری؛ به مثابه ی ظرف زندگی» و «معماری؛ لباس دوم انسان» گرفته، تا تعاریفی که هدف، بستر و پدیدآورنده‌ی معماری را مورد توجه قرار می‌دهد. آنچه که هدف معماریست معمولاً در پاسخ به نیازهای مادی و روحی استفاده کننده (انسان) و در جهت به کمال رساندن او تعریف می‌شود.
نویسنده: حسام عشقی صنعتی
موضوع بستر و زمینه‌ی شکل گیری معماری، مرتبط به تاثیر عوامل بیرونی بر اصل معماریست. در ارتباط با موضوع پدیدآورنده‌ی معماری، بینش، دانش و مهارت‌های خالق اثر به عنوان عاملی موثر در محصول نهایی محسوب می‌گردد.
با مطالعه‌ی تاریخ معماری، اکنون که در آستانه‌ی رسیدن به سال‌های پایانی ربع اول قرن بیست و یکم هستیم به نظر می‌رسد؛ نگرش نسبت به معماری صرفاً به عنوان یک حرفه‌ی خدمات‌رسان (Service Profession) در صنعت ساختمان، تغییر یافته است. ابعاد اندیشمندانه و وجوه فرهنگی معماری در کنار دغدغه‌ها و مسئولیت‌های اجتماعی معمار، بیش از پیش عمق بیشتری به این دیسیپلینِ دانش‌محور (Knowledge-based Discipline) بخشیده است.
مفهوم و کارکرد معماری به عنوان شکلی از دانش، نباید صرفاً به «پاسخی برای اقتضائات» تنزل پیدا کند. معماری به مثابه‌ی یک گفتمان (Discourse) با تکیه بر یک چارچوب تئوریک می‌بایست موضعی انتقادی در مقابل ایدئولوژی‌های خشک گذشته داشته باشد، و با به چالش کشیدن و شکستن قواعد مرسوم، بتواند به افق‌های تجربه‌نشده دست یازد. اکنون به نظر می‌رسد معماری تلاشی است در جهت تغییر و تکوین واقعیت‌های از پیش موجود.
نظر شما در مورد این مقاله چیست؟
ما نظرات شما را دوست داریم و مایلیم نظرات شما را بشنویم!
